Main » 2013 » December » 21 » เรืองของกรรม
|
เมตตาแก่จิตตัวเองให้มาก ด้วยการพัฒนาความคมชัด ให้ยั่งๆ ขึ้นไป
อย่าเห็นแก่กิน
อย่าเมาพร่ำเพ้อ
อย่าเห็นแก่นอน จงอย่าประมาท
จึงจะรู้ถึง จิตบริสุทธิ-ทำให้กายบริสุทธิ กายบริสทุธิ-ทำให้จิตบริสุทธิ ฟอกกันไปๆมาๆ ได้อย่างไร
เรืองภายนอกไม่ใช่เรืองของเรา หน้าที่ของเราคือ นิพพาน
ด้วยการทรงไว้ซึ่ง อิทธิบาท4 กับ ความสงบ + อุเบกขา ด้วยการ เว้น สัญญา + อารมภ์
(อิทบาท 4)สงบ + อุเบกขา - (สัญญา + อารมภ์)
จิต|----------- คร่อมด้วย สติ -------------|กาย
เมื่อจิตพลิกแล้ว จะเห็น สิ่งต่างๆเป็นแสนเป็นล้าน เป็นสมมติ พร้อมกันเพียงเสี้ยววินาที
กรรม เป็นเผ่าพันธุ์ สืบทอดตามสายเลือด --- กรรม เป็น ทายาท จะมีผู้รับช่วงต่อไป
|
|
|
Views: 474 |
Added by: ood
|
| Total comments: 1 | |
|
1
ood
(2013-12-27 4:48 AM)
อย่าเห็นแก่กิน
เพื่อให้ร่างกายนั้น พร้อมต่อ การทำสมาธิ เพื่อช่วยลดการเผาผลาญอาหาร
อย่ามัวพร่ำเพ้อ
ลดกิเลสต่างๆ ลง เช่น ความฟุ้งซ่าน การคิดโน่นคิดนี่ หรือ อีกนัย หยุดการ พูดคุยกัน ระหว่างจิต กับ สมอง
อย่าเห็นแก่นอน
หมั่นฝึกทรงฌาน เพื่อให้จิต มีการพัฒนาอย่างต่อเนือง แก้ไข ความเข้าใจผิดๆ ว่า การนอน ดีกว่าการทำสมาธิ
อย่าประมาท
เมื่อถึงวาระความตาย การเผชิญหน้ากับความตายนั้น จะอาศัยกลไกอัตโนมัติ ของ จิต หรือ จิตใต้สำนึกนั่นเอง
จึงจักต้องหมั่น ฝึกจิต อยูทุกขณะ (หรือ อีกนัย อยู่กับ ปัจจุบันให้มาก)
|
|
|
|
|
 |
| Login form |
|
 |
|
| Calendar |
|
|
|
| Entries archive |
|
|
|
| Tag Board |
|
|
|
|
| Search |
|
|
|
| mp3 |
|
|
|
| Changing Partner |
|
|
|
